نطفه بودم غرق در خون یک اریایی

بندی بود اتصال به نافم

غرق در محبت یک مادر

عاشقانه نوازشم میکردی......روی جمجمه ام چه مهری پاشیدی

و من چه در خواب ازارت میدادم

شبا هنگام بیدارت می کردم

یادت که هست ....دست روی سرم ارام شعر میگفتی

و من نق نق ...باز نوازش دستانت را می خواستم

 حالا باز سر گیجه می ترکانم

اینجا سر به دیوار این شیشه ای

قابی ...عکسی...خاطراتی

و دو دست خالی

خالی از گل

بازی بوی نفرت گرفته....و خاک هنوز مهرتان را از یاد نبرده/

نظرات شما عزیزان:

nazi

ساعت3:56---11 شهريور 1393

[وب سایت]

ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ “ﮐﻢ ﮐﻢ” ﺍﺗﻔﺎﻕ میفته

ﭘﺲ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ “ﯾﻬﻮ” ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﯽ

ﮐﻪ خیلی ﺩﯾﺮ شده واسه دوست داشتن پدر و مادرت !

nazi

ساعت3:47---11 شهريور 1393

[وب سایت]

دست . . .

همیشه به معنای آغوش نیست ، گاهی ؛


فقط امنیت است . . .


فقط !!


مثل « دست پدر »

nazi

ساعت3:45---11 شهريور 1393

[وب سایت]

ای کاش عمر مادران پایانی نداشت


اما.....


از مرگ متنفرم زیرا روزی مادرم را از من خواهد

گرفت

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: