1دست به دست سایه دادن جز سردیه تن حاصل نشود افتاب را در چنگال گیر تا به غروب غم نرسد فردایت. 2انکه بانگ عشق زند به فریاد زبان طبل تو خالیست میشنوی صدایش چه پرده میدرد از گوش/ 3باران را دیده ای چه زیبا فرود می اید /و چه غمگین زیر پا له میشود/خدایا نبار ادمیان شهرم بد لگد کوب میکنند زیبایی ها را/ 4به اسمان نگاه کن هر شب ستاره ای که میدرخشد به نیلگون اسمان قلب من است/تو عمیق بنگر/ 5کله پوک دو پایی مدعی به جمع بزرگان وارد /به فحشا زبان ریخت/خوب که تهی شد از عقده /خود را در ایینه دید /شرمنده خروج/ 6معامله فسخ شد رفیق در قبال دنیا.....یک تار مویت را میخواستند ندادم .....شرمنده شد و به کنجی زانوی غم/ 7من برای تو میمیرم.....تو فقط وانمود کن که تب داری...... 8حاصل عشق مترسک به کلاغ مرگ یک مزرعه شد.......حاصل دوسیه تو با عقاب مرگ زیبای ارزو های تو شد/ 9همه گرد فال قهوه میخندند به تنهایی که چهره اش در فال است/اما غافل از انعکاس صدای لرزش اه اویند/ 10انکه تهی میکند با رنجش دیگری خود را /به دام خواهد افتاد در تنهایی خود تا تهی شود از درون./به تنهایی... 11زندگی پر است از لاشخور / هر که به نوعی..../میخورد اش همسایه / ومیشکند ظرف درون مهر دیگری/ 12بیا برویم از اشفته بازار این ادمیان تهی/اینجا برای رهایی از اشفتگی /اشفته میکنند ادم های زیبا را/ 13انعکاس دنیا بر وجود نیرنگ باز شاید به ظاهر سرخ نکند گونه اش را/اما باطن را میسوزاند به گرداب رنگین کمان هزار رنگش/یک رنگ باش.... 14خدایا ببار بارانت را /بشوی انچه انگل ذهن ماست /دارد به ناکجای بشرت سوزن میزند دورنگی اش. 15او که فریاد میزند اخر خطش همین است/او که با تفکر زبان میگشاید./دریای بی انتهای تمدن است/بگیر دستش را/ 16باید جدا شوی از انکه نمک میریزد به قالب کردن خود/خواهد سوزاند به بینمکی اش شخصیتت را....دور شو از کنارش. 17با ادبی نشست به تکرار به جمع بی ادبی /شد انچه نباید میشد/سرگروه شد تمام بی ادبان را/ذلیل .....به رفتار...... 18خوب گوش کن این صدای انعکاس پند است تو خواه بگیر خواه نه/ 19 عاشق که باشی همه را به شکل زیبایی در ذهن می اوری ..... واقعا چه زیباست عشق.....انچه خدا ایستاده برایش دست میزند 20روزی برای امدنش دست به دعا می بردند......حالا برای رفتنش کاسه اش نذر میدهند.....عجب زمانه ی هزار رنگی شده....

نظرات شما عزیزان: